Ślub mieszany, to zawarcie małżeństwa przez osoby różnych wyznań.
Kościół rzymskokatolicki dopuszcza taką możliwość, pod warunkiem zgody biskupa, zwanej dyspensą. Występuje się o nią za pośrednictwem proboszcza właściwej parafii, oświadczając, iż zrobi się wszystko, by dzieci narodzone z zawieranego związku wychować po katolicku.
Na ślub z osoba nieochrzczoną również potrzebna jest dyspensa od biskupa. O jej wydanie występuje wikariusz w imieniu proboszcza. Warto wiedzieć, że nie wszystkie religie zezwalają na takie związki. Judaizm nie dopuszcza ślubów mieszanych. Nie zgadzają się na nie wszystkie synagogi ortodoksyjne (taka jest w Polsce) oraz większość konserwatywnych. Taki ślub możliwy byłby tylko w amerykańskiej synagodze reformowanej.
Kościół prawosławny zezwala jedynie na małżeństwa między chrześcijanami (konieczny jest akt chrztu), osoba nieprawosławna musi przedstawić zgodę swojego biskupa. Podobne wymagania stawia kościół ewangelicko - augsburski, ale ponieważ dla ewangelików ślub nie jest sakramentem (inaczej w katolicyzmie i prawosławiu), margines swobody jest większy - wiele zależy od decyzji pastora. W kościele rzymskokatolickim na ślub mieszany katolik zawsze musi otrzymać zgodę (dyspensę) biskupa. Na ogół występuje o nią proboszcz parafii, w której ma się odbyć ślub.
Katolik musi oświadczyć, że "odsunie od siebie niebezpieczeństwo utraty wiary", oraz przyrzec, że zrobi wszystko, co w jego mocy, by dzieci wychować po katolicku. Ślub mieszany nie powinien odbywać się na Mszy Świętej. Słowa przysięgi małżeńskiej są określone przez księgi liturgiczne i obowiązują wszystkich, osoba niewierząca pomija tylko słowa: „Tak mi, Panie Boże, dopomóż”.
źródło: Gazeta Wyborcza „Wysokie Obcasy” 12. maja 2001, str.36
