Autorka bloga Fuzja smaków, Aleksandra - tegoroczna maturzystka, najbardziej ceni sobie zróżnicowanie w kuchni. Zgodnie z tą zasadą, dla czytelników We-Dwoje.pl, przygotowała zestaw trzech zupełnie różnych potraw.
To, co chcę tu przedstawić doskonale prezentuje zróżnicowanie, które tak kocham w kuchni. Są orzeszki o wieloletniej tradycji, wymagające czasu i poświęcenia. Jest też piętnastominutowy makaron z brokułami w niezwykłym sosie, który idealnie nadaje się do przygotowania i zjedzenia w przerwie między zajęciami. I wreszcie maślane bułeczki na sobotnie leniwe przedpołudnie, kiedy można snuć się w szlafroku do południa... fuzja Smaków. Po prostu - mówi Aleksandra, autorka bloga Fuzja Smaków.
Makaron z kurczakiem i brokułami w sosie sezamowym
Ktoś kto ma wątpliwości czy połączenie kurczaka, miodu i sosu sojowego jest zjadliwe, na pewno się przekona do mięs w słodkim akompaniamencie po zjedzeniu tego niezwykłego i - o zgrozo - uzależniającego makaronu. Pełna feeria smaków - od lepkiego miodu, poprzez słony sos sojowy aż po chrupiące orzeszki.
Sos: *
3 łyżki miodu
2 łyżki ziaren białego sezamu
2 łyżki sosu sojowego
Kurczak i marynata:
Podwójny filet z kurczaka
1 ząbek czosnku
2 całe jajka +2 białka
1/2 szklanki mąki pszennej
Sól, pieprz
1/2 łyżeczki chili
Dodatkowo:
450g brokuła
50g orzeszków ziemnych
200g makaronu spaghetti
Jajka rozbić, wymieszać z solą, pieprzem, chili i rozgniecionym ząbkiem czosnku. Dodawać przesianą mąkę i starannie rozprowadzić, rozbijając grudki. Filet z kurczaka pokroić w kostkę i dokładnie wymieszać z jajkiem i mąką. Na patelni rozgrzać olej, wrzucić kurczaka i smażyć do zrumienienia. W międzyczasie ugotować na półtwardo brokuły i makaron, przygotować sos mieszając miód, sos sojowy i ziarna sezamu. Część sosu dodać do podsmażonego kurczaka i starannie wymieszać. Do gotowego mięsa dorzucić makaron, ugotowane brokuły, zalać resztą sosu i połączyć. Przed podaniem na talerzu posypać orzeszkami ziemnymi.
* Sugeruję przygotowanie sosu z podwójnej porcji, ale z mniejszą ilością miodu. Cztery solidne łyżki miodu w zupełności wystarczą na cztery łyżki sosu sojowego.
Bułeczki maślane
Niezwykle wciągające, puszyste, mocno maślane - kiedy je upiekłam wiedziałam, że znalazłam przepis na drożdżowe bułeczki idealne. Wbrew teorii o maśle maślanym, najlepiej smakują z masłem i konfiturą.
300g mąki*
1 duże jajko
1 łyżeczka soli
10g świeżych drożdży
125ml letniego mleka
1 i 1/2 łyżeczki cukru
30g rozpuszczonego masła
Glazura:
2 łyżki rozpuszczonego i ostudzonego masła
W połowie ciepłego mleka rozkruszyć drożdże i zasypać je cukrem. Pozostawić na ok. 5 minut. W tym czasie wymieszać rozpuszczone i przestudzone masło, jajko i resztę mleka. Przesianą mąkę wymieszać z solą, dodać do niej rozpuszczone drożdże i resztę składników. Zagniatać, aż powstanie gładkie, miękkie i elastyczne ciasto. Ja potrzebowałam podsypać nieco więcej mąki - ciasto pomimo dokładnego wyrobienia dość mocno kleiło mi się do rąk. Ciasto włożyć do miski wysmarowanej masłem, szczelnie przykryć i ostawić na ok. 1,5 godziny do czasu, aż podwoi swoją objętość. Z ciasta uformować wałek, podzielić go na 8-9 części (mi wyszło dziewięć), ułożyć plastry jeden za drugim w keksówce wyłożonej papierem do pieczenia. Posmarować wierzch glazurą i ponownie odstawić do wyrośnięcia na ok. 30 minut. Po wyrastaniu jeszcze raz pociągnąć je masłem. Bułeczki pieką się ekspresowo - ok. 15-20 minut w temperaturze 220°C.
Orzeszki
Orzeszki nie należą może do najprostszych i najmniej czasochłonnych przepisów - są jednak z całą pewnością warte poświęconego im czasu i pracy. Są nie tylko efektowne i z całą pewnością będą ozdobą stołu - są także zaskakująco smaczne.
Przepis na ok. 60 sztuk orzeszków
4 żółtka
500g mąki
1 łyżeczka sody
1 łyżeczka octu
200g margaryny
1/2 szklanki cukru pudru
4 łyżki gęstej śmietany (18%)
Wyrobić ciasto, uformować kulę, zawinąć w folię i odłożyć na pół godziny do lodówki. Po tym czasie odrywać z ciasta kawałki i formować kulki wielkości wiśni. Wrzucać je do rozgrzanej formy i smażyć z obu stron przez ok. 1,5 - 2 minuty, do zrumienienia. Kiedy wystygną, odciąć po brzegach nadmiar ciasta.
Masa orzechowa:
100g masła
10 łyżek mleka
150g cukru pudru
150g zmielonych orzechów
Mleko podgrzać w rondelku, dodać do niego masło i poczekać aż się połączy. Rozprowadzić cukier puder, dodać orzechy i starannie wymieszać. Aby masa była bardziej wyrazista w smaku, można do niej dodać odrobinę alkoholu. Ilość pozostawiam waszym upodobaniom. Masę odstawić do ostygnięcia na minimum godzinę-półtorej. Dopiero chłodną przekładać orzeszki i składać.
Niektórzy sugerują, aby podawać je posypane cukrem pudrem i polewać roztopioną czekoladą - dla mnie to już przesadyzm. Zdecydowanie najlepiej smakują w takiej postaci.
Rozmowa z autorką bloga Fuzja Smaków
Od jak dawna blogujesz i skąd pomysł na blogowanie?
Aktywnie bloguję od roku (z krótką przerwą na maturę), chociaż pierwsze próby zaczęłam podejmować pół roku przed oficjalnym otwarciem Fuzji Smaków. Wtedy jeszcze miałam nikłe pojęcie o tym, że kulinarna blogosfera jest aż tak rozległa. Nie miałam pomysłu na to swoje miejsce w sieci, ani konkretnego planu do zrealizowania. Rok temu, w maju, postanowiłam zabrać się za to porządnie. Efekty, mam nadzieję, są widoczne. Zanim założyłam jeszcze blog, trafiłam na agregator blogów kulinarnych i odkryłam, że istnieje miejsce, w którym doskonale będę mogła połączyć swoje pasje - pisanie, fotografowanie i gotowanie. Znalazłam w końcu to, co mogło dać mi pełną satysfakcję i odkryłam potem radość jaką daje dzielenie się tym z innymi.
Jaką kuchnię preferujesz - gotować i konsumować?
Na to, co gotuję istotny wpływ ma czas jakim dysponuję. To od tego zależy czy zjem w pośpiechu makaron z serkiem mascarpone i suszonymi pomidorami, którego przygotowanie zajmuje tyle, co ugotowanie spaghetti, czy będę długo i pieczołowicie wyrabiać ciasto na drożdżowe paszteciki. To, co gotuję i piekę jest tak różnorodne, że trudno mi jednoznacznie określić charakter mojej kuchni - lubię włoskie makarony, amerykański mac'n'cheese, szwedzkie cynamonowe pieczywo i polski rosół. To taka totalna fuzja smaków.
Skąd czerpiesz kulinarne inspiracje?
Tym najważniejszym źródłem jest niewątpliwie rodzinny dom i smaki wśród których mnie wychowano. Kiedy szukam czegoś nowego zaglądam do albumów, książek kucharskich, gazet, a ze szczególną nabożnością - do poplamionych, pożółkniętych zeszytów lub luźnych notatek mojej Babci. Obsesyjnie czytam książki, więc kiedy pojawia się w nich jakakolwiek wzmianka o potrawach staram się dotrzeć do przepisu i spróbować je zrobić. To ciekawe uczucie - jeść coś, co swego czasu jadał też bohater ulubionej książki.
Czy korzystasz z przepisów innych, oglądsza programy kulinarne, masz swoje kulinarne guru?
Właściwie przepisy innych osób są stałym elementem mojej kuchni, bo z fizyką i chemią jest u mnie niestety na tyle kiepsko, że próby ustalania nowych proporcji ciasta mogłyby skończyć się kiepsko ;) Staram się zawsze dodać coś od siebie, podmienić, spróbować - eksperymentuję dużo i chętnie, łączę smaki które lubię ja, a które niekoniecznie przychodzą do głowy pozostałym. Prawda jest taka, że wszystko gdzieś już było, tylko w różnych wersjach. Jednym z elementów mojej filozofii życia jest powiedzenie "Każda osoba, którą poznajesz wie coś, czego Ty jeszcze nie wiesz" - dlatego jestem otwarta na wszystko co nowe i na wszystko, co pokazują mi inni. Kulinarni guru zamykają się w mojej własnej najbliższej rodzinie i to wcale nie dlatego, że podają mi na obiad mega wykwintne i skomplikowane dania. Jeśli natomiast chodzi o bardziej medialne osoby to wyjątkowo lubię Sophie Dahl za jej styl bycia i ciepło, jakie udziela się odbiorcy podczas oglądania jej programu. W kulinarnych kwestiach order zaufania zdobywa u mnie Jamie Oliver, zwłaszcza za walkę, którą wielu uznaje za bezsensowną - z odżywianiem dzieci, z plagą otyłości i niezdrowym jedzeniem.
Fot. fuzjasmakow.blogspot.com
Jeśli Ty również prowadzisz bloga o gotowaniu i chcesz go zaprezentować na łamach portalu We-Dwoje.pl, zachęcamy do kontaktu (m.kosakowska@we-dwoje.pl)!
